İstanbul ıslaktı yine, her zamankinden biraz daha,
O durakta yine öylece oturmuştum,
Bir çocuk arabanın camının buğusunu silerken gülümsedi,
Gözleri sevinç çığlıkları atıyordu, yeni bir oyuncak almış gibi.
Bir otobüs durdu tam önümde,
Ağır adımlarla basamaklardan bir kadın indi,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta