1980 kasımında yağmur yağıyordu,
Yollar geçilmiyordu çamurdan.
İstanbul el sallayıp uğurluyordu,
Bizans’ın heybetli surlarından.
Anadolu’yu ilk kez görmenin,
Bendeki o tatlı hazzı,
Köprüye inerken çevre yolundan,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta