Yağmur gibi çıplak su gibi berraktın oysa.
Bir bebek gülümsemesi kadar masum.
En az İstanbul kadar güzeldin
Ve en çok sana benziyordun.
Kırılmak üzere olan bir kalpti benimki.
Yenilmek bilmeyen bir sevdaydı sendeki.
Ölmüş sevdamızın peşinde
Yaşıyorduk işte katil bir şehirde...
Boğaza atıyordum kendimi.
Rüzgara selam verirken
Saçlarıma kokun karışıyordu.
İşte o an anlıyordum ki;
İstanbul sana benziyordu
Ve
İstanbul’da olmak
En çok sana yakışıyordu....
12/10/05
Reyhan SakKayıt Tarihi : 12.10.2005 17:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler..
tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)