İstanbul'da bir yalnızlık senfonisi
Şehrin üstüne kalabalıktan çökmüş bulutlar.
Yagmur sonrası gibi ara sokaklara sinmiş yalnızlık kokusu,
Bir an kendimi görüyorum...
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri,
Nedensiz, sebebsiz? Varoluş gayemi soruyorum kendime,
Cevap alamıyorum,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta