İstanbul'da bir gün
Seninle olmak vardı
Nasıl hayal etsem şimdi
Bu güzel şehrin neresindeyiz
Belki yedi tepeden birinde
Belki Boğaz içinde
Bir geminin güvertesinde
Ellerim ellerinde
Çocuksu bir sevinç içinde
Gözlerim gülerken gözlerinde
Yüreğimde hala o ilk heyecan
Ve hala sönmeyen bir ateş içinde...
İstanbul'da bir gün
Seninle olmak vardı
Hani randevu vermişiz
Acemi genç aşıklar gibi
Ben seni bekleyecektim.
Bir demet gül olacaktı elimde
Beklerken seni
Taksimde heykelin dibinde
Sonra sen gelecektin
Rüzgara salınmış saçlarına
Karanfiller takmışsın
Hani henüz görmedim ya gözlerini
Karanfil kokusundan tanıyacaktım ben seni ...
İstanbul'da bir gün
Seninle olmak vardı
İçimde hala bir heyecan
O mahcup,utangaç delikanlı halinden
Hala kurtulamamış bu adam
Belkide saklanacaktı seni görünce
Belkide sen hiç gelmeyecektin
Belkide donup kalacaktım öylece
Gözlerin gözlerime değince...
İstanbul'da bir gün
Seninle olmak vardı
Seni de İstanbul gibi sevmek vardı
Daha gitmediğim görmediğim,
Bilmediğim çok şey var sende İstanbul
Sen de İstanbul gibisin ya
Henüz görmediğim,koklamadığım,öpmediğim çiçekler gibi
Seni de böyle sevmek vardı...
İstanbul'da bir gün
Seninle olmak vardı
Adressiz pusulasız
Seni İstanbul sokaklarında
Beyhude aramakta vardı ...
Hiçbir adres sana çıkmaz
Kime sorsam,söylemez seni bana
Yine atarım kendimi
Boğazda bir yere
Baktıkça boğazın derin mavisine
Her yer mavi
Ben dalmışım gözlerinin kahvesine...
İstanbul'da bir gün
Seninle olmak vardı
İstanbul'da şimdi
Sensiz olmak varmış
İstanbul,sevdamın şehri
Seni benden almış...
30.04.2009
Sefer KeskinKayıt Tarihi : 3.9.2009 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!