İstanbul'a yağmur akşam üzeri başladı,
Yorgun,kibirli ve bereketliydi..
On yedi milyon insana bakıyordu..
Sustum, deniz mavisi sesi az ötede kaldı..
Adalar kendine faytondan bir Tanrı yaptı
Ve bozuldu doğanın dengesi
Eli tirtir titriyordu, telaşlıydı..
Karşıma zengin görünümlü bir dilenci çıktı
Ayağı vardı, kolları ve saçı örgülü bir kız çocuğu
Şehrin çatısına baktım,
Güvercinler uçmuyordu,
Süleymaniye öksüz kaldı..
Rüzgar yatağından yeni kalkmışçasına dağınıktı,
Ayıplamadım,bekledim, durdum..
Kayıt Tarihi : 24.6.2014 13:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!