Hezimete uğradığımız topraklardan geldik sana.
Fakirlik vurdu bizi
Hayat vurdu
Sen ise bir cazibe oldun
Her baş kaldırışımızda.
İstanbul
Kudurmuş denizlerin dalgakıranı
İstanbul
Çekiyorsun bizi
İstanbul
Yıkıyorsun köydeki evimizi…
Yedi tepe
Yedi yar
Her bir yara sevdalı
Üstünde yetmiş diyar.
“Tükettin bizi” demek
Ne zalim bir intizar!
İnkar etmek kolay mı
tatlı beyaz ekmeği?
Hasret hiç terk etmese de
Kara ekmek kokmayı.
Yine de İstanbul,
Alamadık kendimizi seni sevmekten,
Yutamadık sensizliği,
Bağlanmıştık göbekten.
Hasret hiç terk etmese de
Sulh için çağırmayı,
Biliriz ki çok uzaktadır artık.
Korkarız mağrur kadını küstürmekten,
Adını hem tarihe
hem de ahirimize yazdık.
İstanbul
Senin için her kavgaya açığız
İstanbul sen büyüksün,
Biz üstünde çok küçüğüz.
Kayıt Tarihi : 25.4.2005 09:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)