Kara kaplı defter günlerim.
Mutsuzluk sızıyor sokaklara,
Yalnızlığı simgeliyor kaldırımlar.
Oysa deniz pırıl pırıl,
‘Hare hare Güneşim’ diyor.
Tekneleri kucaklıyor sessizce,
Salınıyor, cilveleşiyor gönlünce.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




bay aymenhakatu; ben ağır yük taşımam zaten. onlar beyler için geçerli bence. bayanlar nazik yaratılmışlar değil mi? mutlu kalın...
can arkadaşım beniiimmm. işte o çınar sensin. mutlu kal....
İçimin karanlığı sabahları kucaklıyor.
Uzaklaşıyor huzur, umut, sevgi.
Daracık sokaklara dalıyor,
Kayboluyor umarsızca.
Gözlerim yine de arıyor.
Her Adımda uzaklaşırsın sevgiden, huzurdan, umutlarından, yalnızlığa yaklaşırsın milim milim.
Farkında olmazsın çoğu zaman.Deliler gibi koşuşturursun gün boyu,sevginden yıkık hayaller kalmıştır sadece geriye.
Yıllara ,kasırgalara, kaygı ve mutsuzluklara inat,kökleri sağlam çınarlar gibi devrilmeyenlere kucak dolusu saygı ve sevgiler olsun.
yükünüzün hafiflemesi dileğiyle sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta