İstanbul'a dair... Şiiri - Ali Baksı

bütün bu ufunetleri
sakin gözlerinle terk edeceksin istanbull
ışık vuracak sarı odaları'na
menekşe kokan balkonlar'dan
kiler koka çak çocukların

aklımın duvarları şahit olacak
sensizliğe

yine çalar kapım
zamanın bir saatin''de
badana ettiğim duyguların ertesine uzanacağım
o an'
yine sen olacaksın''düşlerim de
kapalı gözlerin le çoğalırken içim'de

içimde'ki cümleler bir bir
yeşerecek aklımın yarınları
sensizliğin gecelerin de
asılı bir güneş tavanım
gece nöbetleri parıldar kuytu yüzüme
bana ait rüyadan uyanırım
sonsuzluk temsili gözlerine
ertelenmiş sana varışım
ve uzunca yıllar sensiz kalışım
hasret kokan geçmiş zamana uzanacak ellerim

artık sana yürümeliyim istanbulll

şimdi tekrar çalmalıyım kapını
arala malıyım duvarlarını
tual ettiğim renklerden
bir yıldız
sen''ben'' ve biz
kiler kokmalı çocuklarımız
ay ışığı savurmalı
menekşe kokan balkonlardan
aklımın yeşeren yarınlarına...