İstanbul'a Aşkı Anlatan En Az On Beş Yirmi Dize
İstanbul’un içimizdeki saltanatı
Rakipsiz
İstanbul
Şimdi
Sırları dökülmüş
Bir ayna
Bakan aldanır
Istırap
Bir köprü
İstanbul’la aramda
İstanbul’da hatıram
Yaralayıcı hep
İstanbul’da yıldızlar konuşur
Mimar Sinan konuşur
Kimsenin
İstanbul’un cazibesine
Kafa yorduğu yok
Kökü ile yaşayan İstanbul
Mitleriyle de büyük
Eyüp Sultan
Var olduğu için
İstanbul’da var
Şimdi
İstanbul’da olmanın anlamı
Devinen bir sancı
İstanbul
Güçlü bir hafıza
Sözünü etmez hayatın
Medresenin köklerine
Bir İstanbul tanık
İstanbul’da
Üslup çarpıyor insanı
Akılla gidilemez İstanbul’a
Bir his sorunu
İstanbul
Bir tarafıyla mistiktir
Düşleriyle anlatır
Yahya Kemal
İstanbul’u yaşamaz
Anlatmak ister
İstanbul’un
Yaşayan tarafı
Realizmi
Kayıt Tarihi : 29.4.2005 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

bütüncül bir şiiir görüntüsü oluşmadı bende...belki sorun bende...
O dağların soylusu küheylan yolda kaldı.
Beton duvarda hapis, yayalam yürekte kaldı,
değil biz istanbulu istanbul bizi aldı.
Akrabalar el olmuş gözlenen yol yel olmuş.
İstanbul bizi aldı insanlık yolda kaldı.
Cenneti soldurmuşlar betonla doldurmuşlar.
İstanbul mahzendeki küflü tabloda kaldı.
İnsanların içi boş kim içlerini çaldı?
Fatihin sevgilisi sanattan geri kaldı.
Beyinleri çıkarıb samanla doldupmuşlar.
Yüreklerden sevdayı manukyanlarmı çaldı.
Bizi bizden calanlar ruhumuzuda caldı.
Boğazın hatırası truvalarda kaldı.
Çağlara ufuk açan çağ gerisinde kaldı.
İstanbul truvada bizede varoş kaldı.
Mehteranın haşmeti imdi gölgede kaldı.
Fatihe fatihayı bethhovndan devlet çaldı.
Şaiirin yüreğinde gerçek istanbul kaldı.
Yinede umutvarız yeni güne az kaldı.
Eşek meydanda kişner,atlara fayton kaldı.
Bizede gemileri gökten yürütmek kaldı.
Çağların anahtarı miras dedemden kaldı.
Pusatımı kuşandım bir tek besmelem kaldı.
Necati Gedikoğlu..
TÜM YORUMLAR (4)