Kutsal Kodlarım Şiiri - Ezgi Özsan

Yaklaşınca uzaklaşan milyon insan arasından,
Seçiyordu beni, o da,
Geri dönmeye ya da
Kaçınılmaya değer olmadığımdan,
O olmadığındandı işte yaptıklarının hepsi.
Ama yıldız çanlarıyla dolanan,
Bir boyundan fazlasını
Hak ettiğini düşünüyordu, neredeyse bensiz.
Birden fazla boyun, biraz daha nefes solumak için,

Artık başımdaki taç düşüyor,
Kahvaltı masasında yön veriyor bana,
Duygular,
Ve yok inancım,
Hiç olmadı da, dua edecek bir kodum olmasına,
Bari şimdi izin verseydi,
Kodlarım,

Ey beni o sabah,
Issız bir güne hapseden sen,
Ana rahmine gireceğim günler geldiyse eğer,
Ve mecburum, döneceğim senden.