fesleğen ,
yaprağında gizler esrasını
sıradanlığın
en nahif haline saklayıp
kokusunu ,
ruhuna dokunmayanlarla
paylaşmaz efsununu..
mor bir krizantem gibi olmasa da
düşmez ele ayağa ;
iris kadar irfan barındırır
toprağında..
_keşke ,
gölgesine razı bir fesleğen olabilmeyi ,
becerebilseydi her insan da . .
Vera Erendiz
Kayıt Tarihi : 6.7.2022 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bize pend ü nasîhatdür bu kıssa ; Alur bundan basîret ehli , hisse..
teşekkürler
Öyle ya,ruha dokunmayan her şey eksikti....
teşekkürler sevgili Nilüfer ,
eksiklerimizden çiçeklenmek ümidiyle..
yolunu şaşırmış bir bedevinin kulağına ilişiverir terennümümüz..
hürmetlerimle..
Üçüncü gözü açılmış kendini bilen, kendi gölgesindeki tin, bir gözün temasını bekler dağılması için rayihası...
siretin rahiyasından ziyadelenenlerden olabilmek ümidiyle . .
teşekkürler..
TÜM YORUMLAR (7)