Ben hep sessizce vedalaştım sevdiklerimle.
Kıyametler koparmadım, vurup dökmedim, kalp kırmadım.
Benden vazgeçenlere sakince kapıyı gösterdim. Kaybetmek istemeseydi çabalardı dedim.
Yüreğimde sessiz ve hüzünlü vedalar biriktirdim.
Umut heybeme hayal kırıklıklarını yükledim.
Bana söylediklerini tersten okumaya başladığımdan beri, sözlere değil, Ispata bakarım...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta