İsmini istanbul koydum...! ! !

ismini istanbul koydum,bırak hep öyle kalsın
bırak söndürme yüregımde yanan atesi
özgur bırak seni içime çeken
sensiz yapamayan keşi
bana o kadr uzaksın ki
işte bi o kadrda yakınsın...
yumruklarımı sıkıyorum
tüm benliginle karsımdasın
bir an için golgeni anımsıyorum
yanımda bıtıyor yasın
kafamı kaldırıyorum
gökyuzunde bırlesmıs adınla kaşın...
her içtigim suda senı tadıyorum
her yağmurlu gecede bugulanmıs camlara ismini yazıyorum
zaten bu son gidisinide isehrin havasına yoruyorum...
bu aşkın romanına son noktayı koydum bu gece
yeter artık bitsin bu işkence,bu çile
sana ne soylesemde biliyorum nafile
ismini istanbul koydum bırak hep öyle kalsın...

hani sen o masum guzellıgınle gülüyorsun ya!
o an gözlerine dalıyorumda
tüm istanbulu izliyorum orada...
her gece o bahar bakıslarının anlamını aradım
hersabah günessiz günlere uyandım
cok kandırıldım
her gölgeyi sen sandım
bir seni tadamadım
bir seni yasayamadım...
dogrudur cok döndüm ölümden
belkı kacamadım
senden;
yada kaderden...
ama şimdi kacıs yok
yalnızız;
gözlerin ve ben
anlayamadıgın tek sey vardı
yüzüne haykıramadıgım tek şey;
sen tadım,
sen varlıgım,
damarlarıma can veren kanımsın
cünkü istanbul yalnız sen varsın
ismini istanbul koydum
bırak hep öle kalsın...=))))