Aslında yalnız kalmak bir abartıdır
Yanındakiler nerede bilmezsin
Önündeki karanlığı solursun her zaman
Ölüme inat sevmek istersin yaşamayı
Ama yalnız kalmak yok mu?
O abartılı dürtü
Bırakmaz peşini insanın
Nefes aldırmaz bazen
Aslında yalnız kalmak bir abartıdır
Hayata karşı oyunda toleranstır
Ne ömür biçilebilir dayanabilme süresine
Ne de dayanılacak güç vardır
Sadece insanın yarasını kanatır
Aslında yalnız kalmak bir abartıdır
Bazen en imkânsız aşk
Bazen itaatsizlik
Belki de zamanla yarış
Ya da kaybetmek arzusu
Bırakılma korkusudur
Yalnız kalmak ölüme rağmen
Gerçeğin saklanmasıdır.
Kayıt Tarihi : 12.9.2014 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!