İsmihan Erdoğmuş Şiirleri - Şair İsmihan ...

Görmezse insanın gönlünün gözü
Ne kadar baksa da boştur efendim
Yoksa yüreğinde sevginin özü
Onun kalbi hepten taştır efendim

Dışından bakıp da insan yerilmez

Okyanus dibinde inci tanesi
Elmaslar yakutlar az gelir sana
Aşk şiirlerimin ilham perisi
Sensiz baharlarım güz gelir bana

Lepiska saçların inmiş beline

El yarası geçer de kalır dilin yarası
İncitme hiç kimseyi seni sarsınlar cana
Kem sözü söyleyenin yüreğinde karası
Sen kendini bil yeter kötülük kalsın ona

Dersen ki hata onda, önce dinle sonra yer*

Fırtınalar esti gönül bağımda
Sarardı yapraklar dallar perişan
Kaderime küstüm bu genç çağımda
Yâri saramayan kollar perişan

Halimi arzettim esen yellere

Unutmak zor olsa da onca güzel yılları
İçimde fırtınalar kopmadan gitmeliyim
Böylesi daha doğru göze aldım yolları
Yeminimi bozmadan hoşça kal demeliyim.

Yırtık bir resmin vardı yalnız bende o kaldı

Ey can!
Özlemlerim birikti sevdaya dair
Tüm şarkılar sustu radyolarda
Söndü ışıklar, karardı evren
Yıldızlar tek, tek döküldü avuçlarıma
Ay gecenin sessizliğinde kaybolup gitti

Çizgilerle dolan alnıma bakma
Onlar acıların izleri dostum
Derdimi açıp da bir de sen yıkma
Yaralar namerdin sözleri dostum

Söyleme sırrını yayarlar ele

Yolum Balıkesir Akçay’a düştü
Görülmeye değer güzel doğası
Amma hikayesi bağrımı deşti
Artık Sarı kızın oldu yuvası
……İda dağı sana mesken sarı kız
……Adın dilde gezer senin sarı kız

İnsanım insana saygı duyarım
Sahtekâr hırsıza alışamadım
Çalıp çırpan olmaz benim ayarım
Haksızlık yapana alışamadım

Yetim hakkı demez cebe indirir

Küstüm
Ne varsa senle yaşanan
Ve
Ne varsa senden kalan
Maviye
Küstüm maviye