Uzanıp tutarak köklerinden seni çekip alsam bu güz halinden
Tek gövde olup sonsuza dek kurtulsak şu hali pürmelalimizden
O günden beri tadı yok rüyalarımın,
Gökler üstüme üstüme sürüyor;
Kapkara hüzün yüklü bulutları,
Havadan, kurşuni dertler yağıyor...
Toprak ana daha bir sert ve soğuk
Limanda dalga dalga dövüyor deniz,
Bebektim,
Doğmak için annemi sevdim.
Çocuktum,
Korktum güvendiğim babamı sevdim.
Bana vefasız dedi yar,
Vefayı ne bilir bilmem.!
Aleme dost bana ağyar,
Velayı ne bilir bilmem.!
Çisil çisil bir yağmur,
Hasret gibi soğuk bir hava
Kuru yalnızlık içindeyim...
Son kartal kanadında,
Gökte korkutan tiz bir anafor
günışığı gibi
her şey sessizce aydınlatıverse dünyamı,
sesler gelse ve
yüzler gülüverse apansız
deniz genzimi yaksa
kır çiçekleri dolsa gönül bağım
Susmayan dostlarım var;
Bir rüzgar fısıldar,
Bir karanlık okşar,
Bir bulut susuz düşler kurar.
Sonra apansız düşer ardıma gölgem
Mavi deniz sonsuzluk hissi verir o an
Ölümlerden ölüm beğen dediler,
Bana yokluğu/n bile yeter dedim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!