Anlatamadım bir türlü kendimi
Ne desem,ne anlatsam artık boşuna…
Tutsak yüreğim bir kuş misali
Son çırpınışlarım, kronik bir vaka gibi
Bir yağmurlu geceydi yürüdüm amaçsızca sokaklarda
Üzerimde yırtık bir palto üşütüyordu ıslandıkça
Aklıma sen geldin biran sıcak düşüncemden bedenime
Çektim Dünya’dan artık elimi ayağımı
Bir sen varsın artık hayalimde düşümde
Kaybettim iyileri düşünürüm yarınımı
Bir sen kaldın iyilik olarak yüreğimde
Gecenin bir yarısıydı,
Yağmurun sesiyle uyandım aniden
İrkildim,doğruldum dışarıya baktım
Ayrılığın üstünden geçti onca sene
Ne acılar yaşattı zavallı yüreğime
Yıllar benden çok şey aldı götürdü de
Ben seni bir türlü unutamadım
Hiçbir şeyden çekmedim,
Yalnızlığımdan çektiğim kadar.
Bazen hüzünlü bir bulut gibi olurum,
Bazen de yaşayan bir ölü.
Mecnuna dönmüş bir garip gördüm
Ah çekip feryat edip ağlıyor
Yaklaşıp yanına halini sordum
Söylemedi derdini feryat ediyor.
Ama ben anladım aşka tutulmuş
Bir zamanlar bende sevmiştim
Hem de delicesine,hiç bırakmamazcasına
Bu sevgiye öylesine alışmışken,
Sonra terk edipte gittin.
İçimdeki hisleri anlatsam sana
Yaşadığım duyguları,
Tattığım acıyı,sevinci
Söylesem,inanır mısın bana.
O soğuk karlı günleri
Hasret dolu geceleri
Bugün günlerin en güzelini yaşadım,
İnan seninle olunca,
Biran kalbim duracak sandım,
İnan seninle olunca.
Dudakların ateşti yakmıştı dudaklarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!