I.
Yürek olup tutuşmuştu
el elin içinde…
Dolanıp da zeytinlikleri
bir güzel Halep’e kaçacaktık…
ölümden geldim;
konserve yaşamların
artık kentlerin ülkesinden...
duvarlar yükseliyordu
yıkılırken duvarlar!...
İstasyonlara doluşurduk paydoslarda
yanlış yerlere büyüdüğümüz
o ilk ve son duraklara…
Eski bir nisan tadındaydı anılar…
ne yana dönsek, nereye gitsek
Ağzımızda soğan ekmek tadı
yoksul derelerden geçtik
etimizde kanlı dikenleri
terk ettiğimiz coğrafyaların
bavullarımız tıka basa hüzün
uzandık denizlere…
adınla başlıyor yalan...
bilmediğin sabahlara
çıkıyorsun.
birbirini hazırlıyor
geceler, elinde...
Sömürgenlerin zehri
yayılıyor ağır ağır…
üstümüzde başımızda
koyu sanrılar.
Dönüşsüz gözleriyle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!