Ablukaya al bu gece beni.
Yay kaşlarına ok edip kirpiklerini, del zırhımı.
Yak evleri,
Yık surları,
Vur sevdiğim bütün kadınları.
Ortalama hayat süresini gösterir;
Kişi başına düşen hüzün sayısı.
Kırk yaşında ölen birisinin orta yaşıdır, yirmi.
Ve daha çok gençtir değil mi?
Yanlışım varsa düzelt.
Yemin bir inanç, söz bir karakter meselesidir.
Bir kere gidersem dönmem
Kişilik,
Söylemediklerimi kimseye söyleme.
Her şeyi yaşadık bilsin herkes.
Ayrıldık da deme.
Çok sevdik, dinleniyoruz.
Kimsenin bir suçu yok aslında, yanlış insanı sevmişiz sadece.
Yanmış ağacın dalında, meyve arar gibi.
Söyleyecek çok şeyim var aslında,ama kulaklarına büyük gelir cümlelerim.
Sıkı giyin giderken.
Biliyorum üşürsün, bitince sevmelerim...
Gelişin varsa göreceğin de yok artık.
Zor oldu ama, bıraktığın yerden taşındık.
Kalbim mutsuzluklari taşıdı,
Ben kalbimi,
Zaman hepimizi.
_
Tenlerindeki terden kalma tuz yakar yaralarımı; terkedilişimi teselli eden hayali kadınların.
Sabah, aşk karnına içilen sigaranın yere düşen külü dağılırken farkediyorum,
Yerine koyduklarımın hayali ile, kendimi aldatıyorum.
Ayrılık diliyle konuşma benimle,
anlamıyorum.
Ağlayabileceğim bir dille konuş, aşkça mesela.
Ismail Kılınçaslan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!