Şimdi hak aşığı olmak çok zordur
Taptuk’u Yunus’u bilmek zordur
Artık onları bizim görmek zordur
Çünkü bu yaşlı dünyanın düzeni değişti
ZahirdeYunus gibi görünenler
G önül ne kahve ister ne kahve hane
Ö zlenen dostluktur kahve bahane
N e varlık nede yokluk fark etmez bizde
Ü stüne doğarız dostun güneşimiz le
L isanımız açılıverir dostu görünce
Bu günlerde bir güzel gönlümü çaldı
Güzelin çaldığı gönlümü alamıyorum
Konuşan tatlı dili aklımı başımdan aldı
Gözlerimi gül yüzünden ayıramıyorum
Bir kerecik değdi dostun gözü gözüme
Bir yaz günü akşam oluyorken
Yazdım bunları
Batmak üzere olan
Solgun güneşe bakarak
Susturmak istedim coşan gönlümü
O akşam erkenden
Gökyüzü parçalı bulutlu
Ay dünyayı seyrediyor.
Ayın tam dolunay şekli
Geceye alabildiğine ışık veriyor
Bulutlar arasında gizlenerek
Bir alçalıyor
İki sıfır bir sıfır yazdım bak iki bin on oldu
Bir yaş daha büyüdüm gönlüme hüzün doldu
Yaşadığım bunca yıllar kısacıcık bir yoldu
Kısa ömre mutlu hayat sığdıranlara ne mutlu
Bin dokuz yüz kırk beşten iki bin onu bulduk
Bu gün elim kalem aldı yazıyor
Bu fani dünyada boşa geziyor
Yolmu yanlış bilmem zikzak çiziyor
Yol çizerken geçti gençlik yıllarım
Deli gönlüm yine coştu çağlıyor
Yaz bahar ayları geçer güz sonu kış’a gelinir
Üç yüz altmış beş gün biter yıl geriye devrilir
Her geçip giden yıl ile bir ömür tüketilir
Eski yılın neşesi ve hüznü sade anılarda kalır
Yeni gelen şen yıla artık bol umutla bakılır.
Güz geldi bozulmuş bostandan başak yapalım
Bir meydan ateşi yakıp külüne patates atalım
Soğanı da tuz biber ile yanında katık yapalım
Biz yine elli yıl evvelki yaşama dönelim gardaş
Anamın kuru fasulye ye kakaç kemik atmasını
Tüm dostlarımı birer birer denedim
Midem burkulurken açım demedim
Çıkarım için dost yüzüne gülmedim
Menfaat var ise eğer dostluklar baki
Sarhoş olmak istiyorum doldur be saki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!