Nereye bakarsın sen
hangi sevdanın yerisin
suretin,tanıdık geldi gözlerime
çünkü sen mutluluğumun başkentisin
deniz gibi bakıyorsun bana
gidişinden sonra galiba ağladım
her bir kareme kaç damla düştü bilmiyorum
ve dostlarım ağladığımı görmüş olacaklar ki
suskunluğun uğultusunu astılar gözlerime
kusursuzluğundan yapılma yollar var önümde
Yokluğundan duyduğum şikayeti gözlerine
teslim eder
Allah'ın adaletine sunarım selbim
ki ben şairin oğlu değilim
ölümün kıyısından aldığım selamati
Gömülüyor uykusuzluğum yastığıma
Son toprağı ben atıyorum
Ve hangi coğrafyaya uzansam
Sensizliğe ayak basıyorum
100 yıllık alfabenin bile,dile getiremediği
Uyandırılmayı bekleyen ölüm var kapımda
Nefessiz kalıyorum yarenim
Bir parça gökyüzü gerek
Yoksa her an ölebilirim
Maviliğin göz kamaştırıyor
Yokluğunun ıslak kokusu bendeki varlığını
her gece katlederek faili meçhul bir
cinayete yol açıyor.
Dağılıyorum ben,umutlarım kanıyor
Acımdan konuşamıyor hayallerim
Gidişin hayal kırıklığına yol açıyor
Üflesen savrulup gideceğim sanki
uçup gidiyor bütün yazdıklarım.
Korkunun telaşlı gözlerinden dolayı yorgunluğum artıyor
kana,kana yokluğunu içiyorum
gözyaşlarıma eşdeğer yağmurlar çok uzakta
üstümdeki sensizlik kokusundan kurtulamıyorum
diz çökmüş gecelerin hatrı var üstümde
Ve özlem dayanılmaz bir yük
İçimde durmaktan eskimiş bir acı
Yerini bilmediğim bir kargaşaya bırakıyor
Mavinin kızı çok uzakta değil
Sanki şiirlerimden bana gülümsüyor
Başkasını sevmenin imkansızlığını
hissediyorum gözlerimden
ve senin yağmurunda ıslanmışken
hiçbir nemli bahara gidemem ben.
çok güzel şarkılar dolaşıyor dilinde
yoksa ''sen sevda mısın''
Rüyalardan sıyrılıp gerçekliğine sığınıyorum
Merak etme bütün imla kurallarını atladım
Sensizliği on ikiden vuruyorum
Gecem hemen yanı başımda duruyor
Uzaklığını izliyoruz beraber
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!