İsmail Çıklaatlı Şiirleri - Şair İsmail ...

Bir beden vermiş alemleri yaratan
Benim mi yoksa seninmi
İdrak edemedi aklı en degerli cevheri
Aklı olan da düşünse ne güzel olur degilmi.?

Ağzı olan konuşur; ayagı olan yürümekte

Bir ömür verdim bu hayata ne tufanlar atlattım bilmiyorum
Denize attım oltamı, sabırla bekledim kaç balık tuttum bilmiyorum
Seni bekliyorum,bir haber diyorum, kaç mektup yazdım bilmiyorum
Artık ne deniz,ne balık,ne haber istemiyorum,bak işte ben ölüyorum..

Uyku sevgimizin,yastık aşkımızın üstünden
Kaç yıl geçti,kaç mevsim geçti,unuttuk
Bir ömür sürdük,kocadık,yastıklarla yaşlandık
Ne yastıklar eskittik,ne bir kaldı,ne onbir.
İsmail Çıklaatlı

Çok yorgunum.
Sırtımı benim kadar yaşlı bir çınara yaslayıp ayaklarımı buladığım topraktan köklerimi yeni baştan güçlendirmek istiyorum.
Bülbüller şarkı söylesin yeditepe bahçelerinde hemde başımın üstünde;
Güllere bahşedilen kokusunda huzur,mutluluk ve bir yudum umut istiyorum.

Çok yorgunum.

Kargalar leşe,Bülbül aşık olmuş,güle konar
Muma aşık olan pervane meczinden yanar
Alim tutkulu,sevdalıdır bilime bilmeye
Cehalet yarasa gibi karanlıklar da tüner.

Akledenleri seviyor alemleri yaradan

Efkar bastı bugün daglardayım
Geçit vermez örülmüş çetin aglardayım
Ati'den beklentim,umudum olmasa eger
Kahrımdan yatakta yada kabirdeyim..

Elbette Babalarda Ağlar.!.
Babalar,belki vurdumduymaz,belki duyarsız,belki olaylara ilgisiz kaldığını sanırsınız ancak onlar sabır taşı gibidir iç dünyalarıyla hesaplaşırlar.

Evet;Babalar dört mevsim yaşar bir anda türkiye gibi,hissayatları değişkendir.

Bazen bir güzel söz duyarda evladından baharı yaşar,bazen hayalinde canlandırır hep birlikteymiş gibi adeta yaz tatili,Bazen anılarını canlandırır yalnızken hazan mevsimi misali döker yapraklarını,Bazen Kıştır sobanın sıcağı üşütür onu.

İlahi emirlere tevekküldür,İman
Ne günler suçludur,Nede zaman

Doğmak gibi hayata; elimizde olmayan
İstemesekte eceldir; ölüm ile viran

Gündüzün değeri,nuru bilinir gecenin zulmetiyle
Gençliğin kıymeti,yaşlılığın,köhnemişilik ve güçsüzlüğünde
Boşver; üzme kendini,her yaşın bir güzelliği,erdemi vardır
Yaşayabilmişsen gönlünce hayatı deneyim ve tecrübelerle
Yaşlılık bilgeliktir,dağarcığında varsa insanlık için degerler
İstemem; yordu beni gençliğin hırçınlığı,had bilmezliği

Hep bilirdin nasıl akılsız olduğumu,
Ama bu sefer öylede değil,bilmiyorum da
Tahmin edemezsin artık sende, bildiğin gibi değilim.
Acıyor içim,çok ihtiyacım var huzura..Affet..