İsmail Caymaz'a Şiiri - Nuri Özoğlu

Kurban olam sana canım İsmail,
Bizi gam içinde koydunda gittin.
Belki hayırlısı böyleymiş amma,
Herkesi kedere boğdunda gittin.

Gözyaşım, göz nurum, gözlerim benim,
Alev alev yandı yüzlerim tenim,
Ne dükkanım kaldı, ne de bir yerim,
Bizleri mekansız koydunda gittin.

Ah-ı feryat etsem inan olmazki,
Benim gözyaşımdan fayda bulmazki,
Şu dünyada kimse baki kalmazki,
Daha genç yaşında soldunda gittin.

Dünyada bir eser kalır: İyilik,
Kalp kırmak, kötü söz büyük delilik,
Karıncayı incitmezdin bilirik,
İnsanlığa örnek oldunda gittin.