Bu gece şiir yazdım
Dağlar, taşlar duydu
Sel olacak yaşlar döküldü
Gözümden yavaş yavaş
İçime ilmek ilmek
İyi misin diye sorduklarında
Cevabi;
Bir ben bir yazılan şiir
Bir de beni hisseden biliyordu
İçimde olduğundan
Yakınsın bana bir nefes
Alabilecek kadar
Dışarıda uzaktasın
Varlığını görmeye hasret
Yalnızlaşan hayal dünyamı
Anlatmaya iki satır şiir yazdım
Üstüne yorgunluklarımı
Ekleyip iki satır, daha yazdım
Hasrete mahrum kalan hayatı
Ardı sıra dağlar gibi
Bekler dertler
İnsan gitmeye
Yorulur izler
Kestiğin söz gider
Sana yazdıklarımın
Dili olsada konuşsa
Söylese, anlatsa
Ben dinlesem
Hayallerimin
Susmak ne fayda
Zalimin karşısında
Ömür gecip, gidiyor
Zamanın adi pususuyla
Hazırlamış hüda dünyayı
Çektiğim dertlere
Kader diyip geçtim
Ben geçeli çok oldu
Feleğin çemberinden
Göz yaşlarımı tutamadım
Tek sever aşık
Bekler aylarca
Gözü göremez
Yılları...
Simsiyah gecenin
Zifiri karanlığında
İzlediğimde anlıyorum
Yıldızların değerini
Türkülere dalıp
içindeki kırık duyguları, çok softike bir şekilde ele alan naif bir yazar.