İsmail Altun Şiirleri - Şair İsmail Altun

Sana olan aşkım sonsuzluğu sarmış yeryüzü çaresiz gökyüzü çaresiz Sana olan sevgim ateş olup cihanı yakmış gül çaresiz bülbül çaresiz Sana olan duygularım güneşi södürmüş gündüz çaresiz gece çaresiz Sana olan gönlüm nur ile yedi katı sarmış mecnun çaresiz leyla çaresiz

Sana olan bedenim ruhumu taşıyamaz olmuş aşk çaresiz meşk çaresiz Sana olan bakışlarım kıvılcım olmuş gören göz çaresiz kirpik çaresiz Sana olan uykum uykusuz kalmış rüyalar çaresiz yastıklar çaresiz Sana olan nefesim göğsümde düğümlenmiş ayrılık çaresiz hasret çaresiz

Bu akşam kaderimize ayrılığımıza içiyorum
Bu acımasız feleğin nakörlüğüne yanıyorum
Bu bitme zdediğimiz sevdanın bitişine ağlıyorum
Sen ayır ben ayrı bitti bu sevda gayrı

Kimseler yıkamazdı bu sevgimizi

Öyle bir sevda düşünki kutsalım kanatsız meleğim
Ayrılıklarla bezenmiş bir sevda perçeminde hasret
Kalem kağıda yazmaz kağıt kalemi özlemle bekler
işte bu bizim sevdamız ayrılık hasret özlem göz yaşı

Öyle bir aşk düşünki gönlümün kabesi aşkımın kıblesi

Hep uzaklara bakıp bakıp dalarken sararmışım
Kalbimin nasıl kanadığının farkına varmamışım
Oysa seni şu yeryüzünde benim gibi seven var sanmışım
Biliyorum sevgilim çok yanılmışım seni birtek seven ben varmışım

Sende buna inanmamış gibi durma o bakışlarını çek benden

Sen bir şiirsin mısralarda anlatılmak istenen
Sen bir romansın her bölümde sevilmek istenen
Sen bir gülsün bülbülünü hep bekleyen
Sen bir meleksin kanatları bende kalan

Sen bir nefessin sinei gönülde inip kalkan

Şu gönlüm biçare kalsada aşkınla
Etmez bana zülum ölüm aşkın olsada
Mermi gibi parçalasada sevgin gönlümü
Senin için vermek az olur ömrümü
Dar olur inan gönlüme başka sevda

Yalnız kalınca akan göz yaşlarını
Sevgi ile duyulan bütün duyguları
Bir andaki tertemiz mutlulukları
Aşka davet ediyorum arkadaş

Yalnız kalan bütün kalpleri

Seni nasıl sevdim bir bilsen yangınlardayım susuz
Mühürlediler dilimi gözlerimi bağladılar karanlıkta
Sana nasıl bir aşkla bağlandım yoluna yürüdüm dikenli
Çıkardılar ayakkabılarımı kelepçelediler ellerimi

Ruhum kalbine sürgün koşar adımlarla geldim

Hani gece olunca yıldızlar gök yüzüne serpilir
Ay bütün ihtişamıyla ışık saçar yıldızlara
Tek tek sayarsın onları gökyüzünde
İşte o yıldızlar kadar yanlızım sen olmayınca

Güneş yer yüzünü aydınlattığında

Sen aşka susayan kalbimin
Isssız çöllerinde açan nadide bir çiçeksin
Kalbim kor olmuş yanıyor senin için
Seviyorum seni kimse bunu bilmesin
Sakın birtanem sevdamız göze gelmesin