Islığım Şiiri - Hüseyin Aktaş

Islığıma da mı düşmansın
Dişsiz dilsiz harfsiz
Sessiz mi sessiz
Kemirirken rüzgar, çığlıkları
Islığım da ıslığım bırakın da ağlayayım

Hücum marşlarına karışan ölüm
Ve bir ceylanı yaralayan ses
Pencere kenarına sıkışmış olan bunca nefes
Çiğnenirken kokuşmuş ağızlarda
Islığıma mı düşmansın
Dişsiz dilsiz harfsiz

Kundaklanmıyor artık
Sevgiye gebe olanların yavruları
Yağmuru hapsedenler atarken kahkahalarını
Bir bebeğin ağlayışıyla seslenen
Islığıma mı düşmansın
Dişsiz dilsiz harfsiz

Ölmedim diyor
Öldü diyorsun
Kulağını kapatırsan ölür
Gözünü yumarsan susar
Islığımla ağlarken üstüme gelen zulme inat
Islığım da ıslığım bırakın da ağlayayım

Rüzgarlarla özgürlüğümü savurayım
Islığıma mı düşmansın
Olsun varsın