Islatır Yürekleri Şiiri - İdris Çetin

Gök Kuyu’nun Yaylasına tavşanlar yuva yapar,
Her biri çebiş gibi olmuştur,
Bir hışıltıyla zıplar yerinden,
Tay gibi kaçar gider derinden…
Mis gibi buram buram toprak kokar,
Uzaklardan Erciyes'in nefesi akar.
Kuşlar, keklikler cıvıldar,
Koyunlar sevinçlerinden bayram yapar.
Kurt köpekleri sizleri yaklaştırmaz sürüye,
Korkunuzdan inemezsini dereye…
Çiçekler rengârenk,
Mutluluk kokar yüzlerinde,
Barış ve kardeşlik süzülür gözlerinde.
Mayısın ortasında dağlar karla kalplı
İncecikten suları süzülerek,
Islatır çatlamış yürekleri…
Reyhanlar, kekikler sevgiyle bakar,
Sevgi ve kardeşlik bir an kalbinize akar.
Ardıç ağaçları, gür sesiyle hakkı haykırır,
Sizleri yüce yaratıcın rızkına inandırır…
Koyunlar dağları, taşları kucaklar en zirveden
Kuzular meleşir, dua eder usanmadan…

Mayıs/ 2008
Gök Kuyu Yaylası