Yokluğunun nehrindeyim,
Akıntıya ters çekiyorum kürekleri.
Yoruluyorum...
En yakın kıyıya çıkıyorum.
Yokluğun uğramış buraya da,
İğde ağacı renksiz,
Bense nefessiz kalmışım.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta