Yaklaşıyorduk iskeleye, hislerimizden uzaklaşır iken
Eminönü burun deliklerimize asılıyordu
Pruvaya vuran ay gözümü aşırıyor
ve ne de güzel ekmek arası balık kokuyordu.
Köprü trabzanından geçtik
vakit bir hayli geçti
o an sevgililerin ilk öpücüğü birbirinin dudaklarına değil
kadehlerine eğildi.
Yaklaşıyorduk iskeleye
İstanbullular lambur lumbur iniyor
Onlar inedursun, kime aşık olduğu belirsiz bir balık ölüyordu
anaç bir dalga kayalığa yaklaşan balığı her seferinde savurup atıyor
kayalığın dibinde yeşeren yosun, balığın intiharını açıklıyordu.
Kayıt Tarihi : 7.1.2017 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!