Güneş,herzamanki gibi doğarken
Karanlığın böğrüne
Hüzme doldu,odaların birine
Sabah olsun hiç istemiyordu
Bütün gün okulda arkadaşlarından saklanıyordu
Elbiseleri,ayakkabıları eski
Geçmişti zaten,yoktu sevgi
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tebrikler dost...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta