Işınlanma Tuşlarında Dil Parmak Uçları

Zamansal icatlarla günler
Durmadan dağları kemire kemire
Muradına erdi ekseriyet.
Sonunda Kaf Dağını da parçaladı
Canavar dişli bir medeniyet......!

Düş ötesi hayâlleri
Bir "tıklama" tuşuna özgürlük
Arayışların kanatlarına da kimlik
Usanmadan yapıştırıyor
Kader o ışınlanmayı şimdi...;

Onun içindir ki,
Kaf Dağının esrarı çözüldü sanılıyor
Şiirin serüveni noksanlaşıp noktalanıyor.
Şelâlesi kesildi sanki mevsimlerin
Meşâlesi söndü sanki beklentilerin.
Vuslat bir oyuncak oldu zamanda
Zaman bir salıncak oldu tuşlarda.
Akıl kayıtsız şartsız teslim
Ekran(!) kablosuna, akran(?) tablosuna.

Onun içindir ki,
Mecnun'a ne çöl yürüyüşü kaldı susuz
Ne bir Leylâ arayışı sonsuz.
Nefes güzergâhına ne olduysa oldu.
Gözlerimizin ve kulaklarımızın içine
Her girişini Gerçekleştirdikçe
O ışınlanma tuşlarının varış hedefi......
Varlıkların menzil yüklü
Şiir dillerinin Edebiyat kalitesi
Şaşkınlık ve doyumsuzluk palavralarında...
Kendini kaybediyor...buhar oluyor.