Susmak ne feryatmış meğer
Ermişleri lâl sanmışım
Hep gönül anlatmış meğer
Söyleyeni dil sanmışım
Hakkı, batılı bölmezdim
Akı, karaya çalmazdım
Güzeli çirkin bilmezdim
Dikenleri gül sanmışım
Gönül boş yere yanmazmış
Sevda yolundan dönmezmiş
Yanan ateş hiç sönmezmiş
Kor alevi kül sanmışım
Nere gitsem, nere kaçsam?
Yalanmış her neyi seçsem
Ömrümce ne yesem içsem
Hep zehiri bal sanmışım
Yıllarca hayat sürdüğüm
Rüyaymış aslen gördüğüm
Aldırmayıp da girdiğim
Bataklığı yol sanmışım
Mana maddeyi yıkınca
Anladım çizgiler ince
Pişmanım ömrüm boyunca
Ben özümü el sanmışım
Kayıt Tarihi : 2.5.2014 23:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!