İsimsiz Hasret Şiiri - Sare Bilen

Gülüşünü güneşe sal
Bakışlarınsa yıldızların olsun
Gecenin bir yarısı
aç
penceredeki perdeni
Ve yıldızlara bak
Onları gör
Kimse
görmesin baktığını
Duymasın, hissetmesin
onlara sığındığını
Bilirsin
Kimse senin kadar bilemez
benim dünyamı
Bir masa, bir kağıt
bir çay, birde kalem
Ha birde sen
Sen dediysem
kalemimin ucunda ha! ...
Seni yazarım soğumuş çayımı
yudumlarken
O köşedeki dar masanın
başında
Bu benim dünyam işte
Her sabah
Kimsenin senin kadar bilemediği
O daracık dünyadan
giderim en ıssız dağların başına
Sensiz ama
Seninle giderim
Yıldızlar gibi uzaksındır
Elimi uzatsam tutacak gibi de
yakın
Ve ben
her sabah
o dar dünyadan
Salarım kahkahalarımı
gülmelerimi güneşe
Gülerim yalancıktan ha! ...
Ve ben
her akşam
Dalarım gökyüzündeki yıldızlara
Dalarım kalemimin ucunda olan
benim küçücük dünyamı bilen
sana
Hani bir gün bile ayrı kalmak
Yakışmazdı ya bu
Sevgiye! ...
Dalarım işte bu söze...

09 Mart 1999 Cuma