sensizliğin sayhalarında kaybolduğum kara gecelerdeyim şimdi
yorgunuz yoksulluğunu düşlemekten kentin
ellerim ellerinde ve tütün tadı genzimize oturmuş
hiç tanışık olmayan bizi anımsayıp duruyorum
seni ait olduğun bir kentte düşlerken ismini sayıklıyorum
yasaklığımızın demir parmaklıkları gözlerimin önünde
gözlerin gülerken kayboluyor beyazlığında tenimin
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta