İsimsiz Bahar Şiiri - Mahmut Çetin Zorba

Kurşunlandı uykular nice sensiz seherde.
Şeytana uyan zaman bir telaşla hızlandı.
Uykuyu bölen çığlık canı teslim eder de
Bu can gözlerde yandı gönüllerde közlendi.

Her mevsim her zamanda hüzün açtı dallarım.
İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım.

Serap bile olsa da gönül çoraklarına
Sen düşsen de içime canlansın tekrar dünyam.
Sana mahkumdur bu can aşkın topraklarına
Yağıver de yeşersin sana ait her rüyam.

Ey görülmez gizli güç sevgi sarsın kollarım
İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım.

Yakamozda yıkandı tertemiz duygularım.
Her bir yeni sevgili kirletti geri verdi.
Ne kaderi ne şansı kendimi sorgularım
Semadan gizli bir ses tek suçlusu sen derdi.

Çözülmez yumak gibi kördüğümdür yollarım
İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım.

Gök yarıldı bir nida gönlüme düşüverdi
Kaybolan baharları sunsan bana gizlerden.
Küf tutmuş hazanlarım seninle sona erdi
Seninle azat şimdi geçmişteki izlerden.

Hazanlar giderekten belki diner sellerim
İsimsiz baharlarda kaldı nice yıllarım.

2 Nisan 2010 Bolu