İsimsiz Alfabeler Şiiri - İsmet Zeren

Sular çekiliyor ya bugün
Çıkarız mehtaba çıkarsız
Sular ayaklara erişince bir gün
Sileriz düşümüzdeki karanlığı
Sessizce kuşanırız sevgileri
Yürürüz sehpasız sahillere

Gönül evimizde tüter hasretlik sana
Bacalara tırmanır mevsimler
Uzaklardan geçip gider leylekler
Lodoslar sarınır tenimizin rengine
Silahsız pusatsız kalır korkularımız
Yakamozlar gözlerinde oynar sevgililerin

Biz hep aynı şarkıları söyledik söyleriz
Laternalar çeviririz hayalimizdeki şehirde
Zambaklar ve laleler düşer gök yüzünden
Hiç oturamadığımız evin üstüne
Yüreğimiz bir genişler ki kavuşur gibi olmaktan
Susuz ellerimiz suya keser denizlerde

Birde saçlarında ki papatyayı alırız koynumuza
Telgraf tellerinde dillenir suskunluğun
Şıkır şıkır aydınlanır halay çektiğin ayvanlar
Sen biz olursun bizde sen isimsiz alfabelerde

Sular çekiliyor ya bugün
Ay yaklaştıkça yaklaşır yüreğime
Duygularım dökülür
Kalemimin ucundan beyaz kağıtlara
Sular çekiliyor ya bugün
Ağlarım ağlarım ama
Yanaklarım öksüz kalır
Gözyaşlarımdan
Sana kavuşacağı gün...