İsimsiz Şiiri - Ayhan Dağhan

Ben seni seviyordum senden habersiz
Ayrılık harbi devam ediyordu alçakça
Vakalar oluyordu isimsiz failsiz
Seni her düşlediğimde
Gurbetlere yollanacağımı biliyordum
Seni severken senin yerine
Dertleri saracağımı biliyordum
Sana koşarken
Düşmelerimi göze alarak çıktım yola
Seni dilime aldığımda
Şiirlerimin donacağını
Kalem ve kağıdımın durdurulacağını
Sezmiştim o günden beri
Kavuşmayı yitireceğimi bile bile sevdim
Adım adım aşıktım sana
Aşık oluşumu göremez
Duyamazdın yüreğimden yükselen yangınları
Duymuyordun itfaye sirenlerini
Sonra ambulanslar
Ve onlar taşıyamıyordu bir bir yüreğimi
Acillere sığmıyordum
Kan aranıyordu isimsiz grupsuz
Akabinde sessiz ve renksiz bir tabuttu
Morgda sahipsiz ve kimsesiz
Buz gibi
Birazdan omuzlarda olacaktı
Sıcacık topraklara verilmek üzere
Hızlanıyordu yavaş yavaş
Ben seni seçerken suskunluğa duracağımı
Durgunluğa varacağımı biliyordum
Bu sevdada ölümü sevme zorunluluğunu
Ve ölümü görmüştüm
Hepsine eyvallah
Ama
İsimsizliği sevmek zorunluluğunu hesaplayamamıştım
Bunu asla kaldıramam
Bari ismin İSİMSİZ OLSUN