İşim Yok Benim... Şiiri - Sait Yalçın

Ben aşkla severken karşımda durup,
Gizli iş tutanla işim yok benim...
Yâr diye severken sırtımdan vurup,
Kahpelik yapanla işim yok benim...

Hem beni kullanıp benle olacak,
Hem başka birine aşkla koşacak,
Benle birlikteyken onla coşacak,
Kendini satanla işim yok benim...

Kedi köpek bile bunu yapmıyor,
Hayvan olsa çocuğunu atmıyor,
Birin bulup evladını satmıyor,
Çocuğun atanla işim yok benim...

Nankörlük ederek çekip gidenle,
Kahpelik uğruna mutsuz edenle,
Zengin herif için köpekleşenle,
Parayla yatanla işim yok benim...

Alışveriş hırsı sarmış gözünü,
Tutamaz olmuşsa hiçbir sözünü,
Görmek istemem ben artık yüzünü,
Hırsına tapanla işim yok benim...

Amacı sadece dünya olanla,
Din iman olmayıp kendin soyanla,
Haramzade gıdalarla doyanla,
Gün-begün batanla işim yok benim...

Peşine düşene manyaklaşarak,
Gece yarıları mesajlaşarak,
Bana geldiğinde yüzün asarak,
Kaşların çatanla işim yok benim...

Gelene gidene kuyruk sallayıp,
Onlarca kişinin iştahın açıp,
Sonra yalan yere hep afallayıp,
Her gün aldatanla işim yok benim...

Aldatıp aldatıp kahpe timsali,
Hayâlini kurup arzu visali,
Parayı görünce köpek misali,
Havada kapanla işim yok benim...

Sait'im bak neler geldi başıma,
Düşe kalka geldim ben bu yaşıma,
Aşk sofrasındaki pişmiş aşıma,
Zehirler katanla işim yok benim...

15.03.2025 Samsun
Saat : 22:18