İsim Bayrakları Şiiri - Sibel Maral

Sen, derdinin çaresizliği kıyısında
Salına salına gezerken,
Dönüp bakmadın bile umut nerede

Ufukta bir çizgi gözlerin,
Seni bekler, gelecek sözü verdiğin dünlerin...

Tek başıma çıkacağım yalnızlık yokuşundan
İsmini dalgalandıran bayraklar dikeceğim en tepeye...
Özlemini taşıyan rüzgar ulaştıracak sana düşlerimi,

Sonra,
Bir damla su hayat verecek kardelen gözlerine
Ve ben,
Bekleyeceğim seni ölüme dost olmuş bir halde
Sonum ne kadar acı, ne kadar unutulabilen olsa
Bir o kadar mutlu olacaksın biliyorum...

Oysa sen bilmiyorsun,
İsmin ne kadar dikenli ne kadar soğuk olsa da,
Ellerin bir o kadar sıcak kalacak
Güneş inat edip doğmasa da fark etmez
Nasıl olsa
Saçlarında ki güneş hiç batmayacak