Işıksız Kaldı Yüreğim Şiiri - Mihrican Tunç

Bir zamanlar yıldız doluydu göğüm,
Sen gittin, söndü her umut, her öyküm.
Rüzgar bile sensiz üşütür teni,
Sensiz her gece, bir ömrün hüküm.

Gözlerinde başlardı sabahlarım,
Şimdi karanlıkta kayıp dualarım.
Bir ses ararım sessizliğin içinden,
Adınla yanar hala dudaklarım.

Gecenin koynunda saklı bir sızı,
Her damla yaşımda sesin yalnızı.
Bir ömür boyu sürse de bu bekleyiş,
Sana dönmez artık talih kuşu belli.

Ve ben, gönül denen o eski yerin
Küllerle dolu, ateşsiz, derin
Bir tek kelamınla yanarım eskiden,
Şimdi suskunum... Işıksız kaldı yüreğim.