Gönlümde uyandıkça sükûnetin dili var,
İçimde devinen aşk, zâhiri aşar diyar.
Her adım da bir teslim, her durak bir istiğfar,
Terk ettikçe benliği beni bulan kul oldum.
Yansıyan neyse sende, sen de osun aslında,
Aynayı buğulayan, kendi bakışındadır.
Arayan yolcudur hep, yol kendi ardındadır,
Ben kendimi ararken hakikate sal oldum.
Küllerimden doğarken sönmemiş bir niyetim,
Zerreden süzülüyor, içimdeki hikmetim.
Faniliğe yürürken öze olan davetim,
Ben vuslat eşiğinde bekleyen bir kul oldum.
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 00:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!