Işığın Hafızası Şiiri - Mesut Yüksel

Sonsuzluk bir aynadır aslında,
İç içe geçmiş aynalarda silüetler;
Her birinin zamanı başka yerde,
Süreğen bir yanılsama sarar benliği.

Enerji ve titreşim hâkim evrene,
Işık sonsuz bir huzur verir insana;
Düşünceler bir enerjiye dönüşür,
Saf bir iyilik ve sükûnet kalır geriye.

Kötülük yok olur karanlıklarla,
Her şey ışığa ve sonsuzluğa akar;
Aynalar yansıtır görünen âlemi,
Oysa zaman kırılır sessiz bir an’da.

Fotonlar galaksilerin bilgi arşivi,
Sonsuzluğun hafızası gibi durur;
Uzay-zaman paradoksunun içinde,
İnsan yine kendine yol bulur.