İŞÇİ DOsTUM UNUTMADIM
Bu gün dertler sıralandı önümde.
Hiç birine bakıp da Kaldırmadım.
İki tek kalmıştı dünden şişemde.
Yudumladım onlarla uğraşmadım.
Dert budur ya hiş durmaz ki yerine.
Karıştırır durur her seferinde.
İşçi kardeş mutlu değil evinde.
Söyledi de ben ona aldıramadım.
Sokağa döküldü! Bakan olmadı.
Devlet baba dedi çare bulamadı.
Dayanacak bir dayanak Kalmadı.
Yanlarında bir yetkiliyi bulmadım.
Haklı kimdir haksız nerde? Bu işte.
Kazanan kim olacak? Bu gidişte.
Doymaz karın boş Ocakla boş şişle.
Bu işlere kimler bakar bilmedim.
Açlığını teşhir etti yetmedi.
Sefil hayat çekmemeyi istedi.
O aç iken! Kimler yemek yemedi?
Çeken kendi başkasını görmedim!
Aç yatan var başkent sokaklarında.
O aç iken aş geçmez boğazımdan.
Sanki bir can çıkar benim canımdan.
İşçi dostum ben seni UNUTAMADIM
Kayıt Tarihi : 12.2.2010 21:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
15 OCAK a kadar bende bir işçi idim bende zorlanarak emekli edildim kısacası olanların hepsini içimde hissediyorum neden herkes işçileri daha başka görüyor sözde işçi yanlısı olanlar ellerine yetki geçince işçi karşıtı oluyor düzene uyuyor

balyoz çalip yikmis tahtini tacini
zalimlerden sorar mazlumun ahini
eline el,
bel'ine bel,
uç oluruz kursun kalemine,biz...
Saygilar...
O aç iken aş geçmez boğazımdan.
Sanki bir can çıkar benim canımdan.
İşçi dostum ben seni unutamadım.
Tekel işçilerine şiirle verdiğiniz desteğinizden ötürü
sizi kutlarım.
Yüreğinize sağlık olsun.
Leman Subaşı
TÜM YORUMLAR (5)