İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Hani beni terk etmezdin,
Bu diyardan hiç gitmezdin,
Hasret koyup ezmezdin,
Yaktın hasretinle alacağın olsun.

Bensiz yüzün gülmez

Kızıllığı şehit kanından alındı.
Hilal ve yıldızıyla bizce kutsal kılındı,
Yurdumun üstünde gelin gibi salındı.
Kanlar döküldü Albayrak için.

Dalgalansın diye ölüme koştuk,

Müslümanlık kalmışken isimlerimizde,
Kan ve göz yaşı dolmuşken yüreklerimizde,
Acı ve ölüm kalmışken bilinçlerimizde,
İşte geldi aleme rahmet olan Ramazan.

Faiz bir kurşun gibi sararken bedeni,

Cahil laftan anlamaz kaynağı Kur'an olsa,
Eşekten farkı yoktur ismi insan da olsa.

Cahil kişi benzer kurumuş kalmış güle,
Kokusu da yoktur, benzer bir çirkefe.

Yurdu terkedip hicreti,
Sevdik Allah aşkına.
Bir bildik bütün milleti,
Sevdik Allah aşkına.

Allah'ın evi Kabe'yi,

Uğrunda eğilen bir kul olmaya
Girdim bir yola Allah diyerek,
Aradım kendime mürşid bulmaya,
Girdim dergaha, Allah diyerek.

Geldiğim dergahın havası hoştu,

Dinin adına başlar kesilir
O kutlu davaya leke sürülür,
Müslümanın kanı dökülür,
Dinini sahipsiz bırakma Allah'ım.

Yüz kişi doyar bir pul ile,

Takip ettiği hayatta kutlu Resulün izi,
Anasından izin, almış gelmiş Karani,
Göremeden Habibi ayrıldı işte hayatın gizi,
Uzak eller yurduymuş, duydum ora Yemani,

Hira mağarasından aleme nur doğunca,

Kur'an rehber etmez isen,
Peygamberi sevmez isen,
Gönüllerden vermez isen,
Allah neylesin senin gibi kulu?

Hak yoluna varmaz isen,

İnanma yalancının falına,
Gaybı kimse bilesi değil,
Zehir katma sen de balına,
Helali ara başkası değil.

Derdini ancak Rabbi'en arzet