İsa Yazıcı Şiirleri - Şair İsa Yazıcı

Bulutlara yükselen uçaklar,
Bulutları bir bir
Delip geçtiler.
F15'ler, F16'lar,
Tornardolar, Jumbolar,
Bulut denizinin üzerinde

Kokuşmuşluk var,
Her yanda.
Neden bu aşılamıyor?
İnsanın kendini yemesi
Diğer insan acımıyor.
Yetersizlik, çaresizlik var,

Karşılık gelecek sana,
Ne zaman olduğu
Belli değil.
Yorulacaksın ama;
Kusura bakma.
Nasıl söyleyeceksin derdini

Her zaman
Aynı andasın.
Çevren değişirken,
İçin dışın gelişirken,
Ayrı koşullara girerken.
Her zaman

İlgilen onunla,
O ki emek verdi.
Kullandığı dili,
En iyi biçimde.
Yansıtmaya çalıştı.
Olma durumunu yaşarken,

İşte gördüm dünyayı...
Her pisliğiyle
Ve güzelliğiyle...
Ne yapabilecektim sanki;
Herkes gibi...
Sadece bağırabilirdim;

Benzer olanlar
Görünebilir yarımkürede
Birbirine yakın akrabalar...
A'dan Z'ye,
Sıfırdan dokuza,
Çeşitlilik var.

Ağzı laf
Veya lakırtı yapmak.
Kolay konuşma
Yeteneği olmak;
İnandırıcı söz söyleme
Yeteneği olmak.

Bulunduğun yerden,
İlerlemek gelecekte.
Sonsuza kadar
Gitmek gidebildiğince.
İçine doğduğunda
Çoşku yaratmak.

İçilinki dolabıyla
Dostluk kurmak,
Duygulanılınım hal duyulungusu...
Ölünülünmüş bir kimseyi
Anmak içilin,
İçiline dikilinmiş