Gecenin karanlığı bile senin hatanı kapatmıyor
Zalimin mazluma yaptığını aratmıyor
En sonunda mazlum ahı zalimi yaşatmıyor
Zaman yine geçiyor kum saati olsa bile
Sen kendini bil,sonra çekme çile
Nefsin senden önde olmasın sakın
Sen gittiğinden beri sakalımı hiç kesmedim,
Belki sen gelene kadar beyazlayacak
Tabi aklına düşüpte bir kere uğrarsan
Kelimelerin bile yetmediği kadar bana uzaksın
Benim için aşılmaz bir tuzaksın
Ben o tuzağa ömrümü verip aşsamda
On yaşında başladı hayatım,
Benim yaşımdaki arkadaşlarım uyurken ben sokaktaydım
Bir bank köşesine kıvrılmış,battaniyesiz uykudaydım
Sen bilmezsin benim sana ne kadar değer verdğimi,
Herşeyden kıskandığımı,sakındığımı.
Geceleri cam kenarından bakardım,
Her sokok lambasını sen sayardım
Çünkü karanlık gecelerimi sen aydınlatırdın
Bana o mavi gözlerinde denizleri hatırlatırdın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!