Karanlıkta gölge olmaz deme
El ele tutuşmuşum
Yürürken gecenin sonsuzluğuna
Bir deli birde benden deli
Ne bakıyorsun karanlıkta
Orada birşey bulamazsın
Seninle yaşadım
En deli sevdaları
Seninle güldüm,
Seninle coştum.
Ömrüm aktı, gitti su gibi
En beklenmedik anımda
Cuntacılar gördüm
İhtilalciler gördüm
Ben ölümü gördüm
Dicle hırçın
Dicle yaslı
Eylül mağduruyum ben
Doğduğum yer
Gözlerimde tütüyor
Ahh bir resmini çizebilsem
Karlı dağlarını, ovalarını
Çağlayan sularını
Çile çeken insanları
Bu sevda
Bana ağır gelir
Tut ellerimden titremesin
Gözlerime bak
Gözlerini ayırma ne olur
Yoksa bu sevda bana
Kan revan içindeyim
Kabuslarla boğuşuyorum
Ben bende değilim
Demek ki şimdi gidiyorsun
Evet onun korkusu sardı
Sensiz daralıyorum
O dalından koparılmış
Nazlı kızıl güle benzerdi
Ve yalnızdı
Yalnızlığa tutsaklığa gelemezdi
Solan güle sordum
Neden sorgun sargınsın
Sensiz yine akşam oldu
Her yer karanlık
Beynimde binbir soru
Yüreğim sancıyor
Yanımda değilsin
Sensiz hayal kuramıyorum
Susadım sana
Toprak ana
Bağrında filizlenen tomurcuğa
Bire bin veren tohumuna
Kadife yeşili ormanlarına
Baharına yazına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!