Kendi memleketimin çocukları,
Nasıl oluyor da taş atıyorlar,
Polisime, jandarmama!
Ve hatta kendi kabilelerinden olan,
İnsanların dükkânlarına,
Bu nasıl iş,
Selam size ey dostlar! ,
Biraz edelim kelam,
Gönlünüz huzur bulsun,
Kazancınız bol olsun,
Hakkın emrini bulsun,
En başta sağlık olsun.
Önüne set çektiler geçmesin diye,
Bu kadar kâfirlik bilmem ki niye,
Sonunda kendileri düştü kuyuya,
Gelecek senindir imam hatiplim.
Beş on yıldır üniversiten dert oldu,
Ezanla uyanıp, namazla ölen,
Şefaat arayıp, mahşer de bulan,
Cennette cemalin, nurunu gören,
Kulların cemine halk eyle bizi.
Emrine amade, yollar da giden,
Şair deloğluyum İsa dır adım,
Özyurt olmalıydı her hal soyadım
Şu dünyada iyiliktir muradım,
Ben ölünce anılırsa bu adım,
İyilikle anılmasın isterim.
Her şey kalıplarla düzene girer,
Törpülenir, örslenir, kalınlıktan geçer,
Şiirler, hislerin, duyguların harmanıdır,
Şair, taa derinden, özenle seçer.
Beyin kalbe nakşeder,
Şehit oldu haberimi alırsan bir gün,
Üzülmesin anam vatan sağ olsun,
Oğlum şehit diye gururlan o gün.
Üzülmesin anam vatan sağ olsun.
Ben Mehmetçik, ben gönüllü Mücahit,
Rüyalarla konuşacaksak eğer,
Görülecek rüya kalmamış meğer,
Eşek nalsız kalmış, sökülmüş eğer,
Rüyalardan medet ummuyoruz biz.
Hoca Nasrettin di yoğurdu çalan,
Dünya var olalı, kaç kez indin yeryüzüne,
Sıvı oldun, katı oldun, gaz oldun,
Bulut oldun gökyüzünde, hep düzüne düzine,
Dolu oldun, yağmur oldun, kar oldun,
Dağlardan, ovalardan indin yerin altına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!