Kırdım bugün kalemi.
Unutmalara dair ne varsa,
Ayrılık, uykular, tenhalar, soğuk nefes...
İdam ettim hepsini.
Ve bu sabah yine
Hatırlayarak uyandım seni.
bir baktı ki gözüme eyvah
bir alev sardı işte o biçim
aktı yerinden tuttu elimi
bir dokunuş ki biçti o biçim
hele saçları var tel tel
Beyaz yolların karanlık yolcusuyum bugünlerde
Ne bir çocuk, ne bir genç
Ne de bir yaşlı biniyor bindiğim trenlere, otobüslere
Adım adım adımlara yürüyorum,
Varamıyorum işte, ne ona, ne sana, ne kendime
Denize gitseydik seninle elele
Bakışlarımız sevişse dalgalarda
Gökyüzüne baksak gece
Yıldızlar kıskansa yakınlığımızı
Sokaklarda dolaşsak kolkola
Ayak izlerimiz öpüşse ulu orta
Güneş doğunca uyanır bir adam
Açar pencereyi usuldan usuldan
Sonra
Kapar tabağını eline
Mutfağa şöyle bi bakar
Biraz zeytin biraz peynir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!